Bilirsin Benim Gururumda Aşkı Bilir...

[zeynepkrtas 26]

Bilirsin Benim Gururumda Aşkı Bilir

Aşk...

Dikenli tellerin arasından

Yasak topraklara girmeye çalışırken

Birinin takılıp kalması

Ve diğerinin onu çekerek

Canını acıttıkça acıtmasıdır

Aşk…

Aşk mış…

Aşk lıkmış…

Âşık lıkmış…

Aşk mıymış?

Aşk sanmış

Aşk kadarda olmuştuk

Sevmelerimizin kadarını hesap etmekten usanmazdık

Yığılmıştı güzel günler bekliyordu sanki az ötemizde

Aşkın topraklarını aşksızlıktan koruyan tel örgüleri aşmaya kalmıştı her şey…

İlk olacaktı

İlk cesaret edişti bu kıyılarımızdan ayrılmaya

Şeytanın bacağına ilk kastımızdı

Korkuyla ilk kurdu bu

Acıya ilk darbeydi indirdiğimiz

Senden korkmuyoruz diyebilmenin ilk anlarıydı

Ne kadar kovalarsa kovalasın

Yorulmadan kaçmaya ilk yeminimizdi

Takvim yapraklarını umursamadan yaşadığımız ilk yıldı

Artık ellerimizin ayrılmasından başka şikâyetimizin olmadığı ilk anlardı mutsuzluklarımız

Aşk mıydı?

Ayrıldık

Sandıkça sandık

Sandıkça olacak sandık

Sandıkça olsun istedik

Sandıkça kör olduk

Sarsıldıkta uyandık

Kaldık

Kala kaldık

Yalanladık

Yalanlandık

O orada kaldı’ların

Bugün bugündür’lerin ardında kaldık

Saklandık

Ağır geldi

Öyle geldi işimize

Sadistçe yaşamak daha tatlı geldi

Acımadık acıtmaktan

Çok yer kapladık sonra içerimizde

Kalbimizden çıktık

Cebimize bile fazla geldik

Yaktık buruş buruş fotoğrafları

Yaka paça attık doğruları kendimizden

Gözlerimizden aşağısı uçurumdu nasıl olsa

Ağlamıyorum’lu yalanlarla yuvarladık gözlerimizden

Ben zaten hiç sevmemiştim’ler en sevdiğimiz oldu

Kime ne sigaranın külünden

Ciğerler bayram ettikten sonra

Değil mi?

Severdik acıyı

Tutuşurken el ele

Yine tutsak yine severiz elbet

Yaşanmayacak kadar çürüttük içerlerimizi ama

Birer yalancı bulduk kendimize

Birer doğru tutuşturduk ellerine ve dirildi çelişkisinde aşkın

Yeni aşk arayan yanımız

( Dönüp bakma giderken…

Durmaya kalmaz yanına varasım gelir )

Yine severiz elbet değil mi?

Yüzümüz yüzümüzü tanımadıktan sonra

Artık imkânsız

Hem kim görmüş ki doğuyla batıyı kol kola

Yine baş koyalım aynı yola

Şuraya şuraya...

Sayfanın tam ortasına yaz ayrılığı duvara as...

Unutur ararım seni yoksa.

Bilirsin benim gururumda aşkı bilir

Duygularımın tarifi bu dünyanın işi değil zaten…

Ne söylesem hep yarım.

Hak verdim o yana bu yandan

Sen daha haklısın şimdi

Git

Benim ağlama tecrübem daha çok nasıl olsa

İbrahim BAYSU(sR__)

[yarali kalp 13]

tek kelimeyle süper bir şiir paylaştığın için sağol zeynebim...